Angscht a Schrecken op engem komeschen Elektrofestival an engem ziemlech niwelegem Café

Heinansdo muss en, och wann en als Gonzo-Journalist den Rock an déi grous Gesten esou gären hued, sain Horizont erweiteren an sech aaneren Stilrichtungen ungin. An ech mengen domadder net, déi präfereiert Drog ze wieselen an mol eng Keier en Jogging unzedoen an sech an Handduch rondrem d’Schelleren ze leen.
Ech denken do eischter un en komeschen, fir net ze soen luschen Elektrofestival an engem Café, den sech selwer “Music Bar” nennt.

Read More

Angscht a Schrecken op enger halsbriecherescher Fahrt duerch d’Brousse

An de Kino goen ass un sech eng relativ ongefeierlech Saach, déi an denen seelensten Fäll Angscht a Schrecken ausleist. Ausser wann en mengt, et misst en duerch obskur Afkaafszentren laafen, wou en dann vun Chreschdaagskreatiounen vun engem perversen drogenverreckten Dekorateur iwerrascht ged. Mee daat ass eng aaner Geschicht, déi ech jo schon eng Keier geziehlt hun.

Read More

Angst und Schrecken am Bodensee

Dieses Mal ist “Angscht a Schrecken” auf Deutsch. Für das Campradio, dh. die Abschlussshow, bei der die produzierten Beiträge, Jingles, etc. vom Workshop gezeigt werden, habe ich diese Folge auf Deutsch gemacht. Es geht wie immer um Drogen, den Rastamann und Angst und Schrecken. Aber auch die Temperatur des Sees, die feucht-fröhlichen Nächte und gewisse Länder werden thematisiert.

Ich habe das ganze im Zelt aufgenommen, wobei das Mikro ca. 10 cm über mir hing und ich auf meinem Feldbett lag. Die Resonanz am letzten Abend war enorm, die Folge ist wirklich gut angekommen. Ich hatte sehr viel Angst vor diesem “direktem” Feedback vor Radio-Affinen-Publikum, aber an und für sich war es toll zu sehen, wie die Leute reagiert haben.
Am letzten Tag konnte ich über nichts anderes mehr reden, bzw. niemand redete mehr über was anderes mit mir. Aber das ist schon OK. Radiocamp rockt. VIIIIIIICHTEN!!!

Angscht a Schrecken am Dall vun de 7 Schlesser

Daat Gefill, ze weineg angepaackt ze hun, ass wuehl engt vun denen eelsten vun der Menscheet. Wéi mer allguerten wessen, waaren déi eischt Menschen Nomanden an sin vun enger Höhl zu der nächster gewandert an hun zweschenduerch daat engt oder aanert Mamut em den Eck bruecht. Ausserdem hun se d’Rad an d’Feier an domadder och d’Kichen erfonnt.
Wahrscheinlech haaten och eis Virfaaren deemols schon d’Gefill daat irgendeppes an hierer Mamutposch gefehlt huet, wann se op d’Rees gaangen sin.
Read More